로고

โรคพิษสุนัขบ้า พ.ศ. ๒๕๕๘ ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๘ เป็นปีที่ ๗๐ ในรัชกาลปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้ โดยคำแนะนำและยินยอมของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ทำหน้าที่รัฐสภา ดังต่อไปนี้

มาตรา ๑ พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า “พระราชบัญญัติโรคพิษสุนัขบ้า พ.ศ. ๒๕๕๘”

มาตรา ๒ พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

มาตรา ๓ ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า พ.ศ. ๒๕๓๕

มาตรา ๔ ในพระราชบัญญัตินี้

“สัตว์ควบคุม” หมายความว่า สุนัขหรือสัตว์ชนิดที่กำหนดในกฎกระทรวง “เจ้าของ” หมายความรวมถึงผู้ครอบครองด้วย “วัคซีน” หมายความว่า วัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าที่สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาให้การรับรอง “เครื่องหมายประจำสัตว์” หมายความว่า เครื่องหมายประจำสัตว์ควบคุม “การควบคุมโรคพิษสุนัขบ้า” หมายความว่า ในกรณีของสัตว์ป่วย การกักขังในที่กักขัง วินิจฉัยทางคลินิกหรือการตรวจเชื้อโรคพิษสุนัขบ้าในปากอ้า ลำไส้และสมองสัตว์ น้ำลายในตัวสัตว์ หรืออวัยวะอื่นๆ ตลอดจนการทำลายสัตว์ป่วย การฆ่า การเผา หรือฝังซากสัตว์ “ผู้ประกอบการบำบัดโรคสัตว์” หมายความว่า ผู้ประกอบการบำบัดโรคสัตว์ตามกฎหมายว่าด้วยการควบคุมการบำบัดโรคสัตว์ “สัตวแพทย์” หมายความว่า สัตวแพทย์ของกรมปศุสัตว์หรือของราชการส่วนท้องถิ่น และหมายความรวมถึงผู้ซึ่งได้รับคำสั่งจากกรมปศุสัตว์หรือราชการส่วนท้องถิ่นในท้องที่ตามที่อธิบดีฯ ซึ่งรัฐมนตรีมอบหมายให้เป็นสัตวแพทย์ที่เกี่ยวปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ “พนักงานเจ้าหน้าที่” หมายความว่า สัตวแพทย์และผู้ซึ่งรัฐมนตรีแต่งตั้งให้ปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ “ผู้พนักงานท้องถิ่น” หมายความว่า (ก) นายกเทศมนตรีสำหรับในเขตเทศบาล (ข) ประธานกรรมการสุขาภิบาลสำหรับในเขตสุขาภิบาล (ค) ผู้ว่าราชการจังหวัดสำหรับในเขตองค์การบริหารส่วนจังหวัด (ง) ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครสำหรับในเขตกรุงเทพมหานคร (จ) ปลัดเมืองพัทยาสำหรับในเขตเมืองพัทยา (ฉ) หัวหน้าผู้บริหารท้องถิ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่กฎหมายกำหนดให้เป็นราชการส่วนท้องถิ่นสำหรับในเขตการปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น “อธิบดี” หมายความว่า อธิบดีกรมปศุสัตว์ “รัฐมนตรี” หมายความว่า รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

มาตรา ๖ เจ้าของสัตว์ควบคุมต้องจัดการให้สัตว์ควบคุมที่ตนเป็นเจ้าของได้รับการฉีดวัคซีนจากสัตวแพทย์ หรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์ หรือผู้ประกอบการฉีดวัคซีนตามกำหนดเวลาดังนี้

(ก) ในกรณีของสุนัข ให้เจ้าของจัดการให้สุนัขได้รับการฉีดวัคซีนครั้งแรกเมื่อสุนัขมีอายุไม่เกิน ๔ เดือน และให้ได้รับการฉีดวัคซีนครั้งต่อไปตามระยะเวลาที่กำหนดในใบรับรองการฉีดวัคซีน (ข) ในกรณีของสัตว์ควบคุมอื่น ให้เจ้าของจัดการให้สัตว์ควบคุมดังกล่าวได้รับการฉีดวัคซีนตามระยะเวลาที่กำหนดในกฎกระทรวง ในกรณีที่สัตวแพทย์หรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์เป็นผู้ฉีดวัคซีน เจ้าของสัตว์ควบคุมต้องเสียค่าธรรมเนียม ตามอัตราที่กำหนดในกฎกระทรวง และในกรณีที่เจ้าของสัตว์ควบคุมมิได้นำสัตว์ควบคุมที่ตนเป็นเจ้าของไปยังสถานที่ซึ่งอธิบดีประกาศกำหนด ให้เจ้าสัตว์ควบคุม ณ สถานที่ของเจ้าของสัตว์ควบคุม เจ้าของสัตว์ควบคุมต้องเสียค่าใช้จ่ายตามที่อธิบดีประกาศกำหนด

มาตรา ๗ เมื่อสัตว์ควบคุมได้รับการฉีดวัคซีนแล้ว สัตวแพทย์หรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์ หรือผู้ประกอบการฉีดวัคซีนต้องออกใบรับรองการฉีดวัคซีนให้แก่เจ้าของสัตว์ควบคุม ซึ่งเจ้าของสัตว์ควบคุมต้องเก็บใบรับรองการฉีดวัคซีนไว้ให้เจ้าพนักงานเจ้าหน้าที่ตรวจสอบ

เจ้าของสัตว์ควบคุมต้องแสดงเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ควบคุมไว้ที่สัตว์ควบคุมจนเห็นได้ชัดเจน

ลักษณะเครื่องหมายประจำตัวสัตว์และใบรับรองการฉีดวัคซีนให้เป็นไปตามที่อธิบดีประกาศกำหนด

มาตรา 7 ในกรณีที่เครื่องหมายประจำตัวสัตว์หรือใบรับรองการฉีดวัคซีนตามมาตรา 6 สูญหาย หรือชำรุดในสภาพสำคัญอันทำให้เครื่องหมายประจำตัวสัตว์หรือเอกสารดังกล่าวไม่อาจแสดงรายละเอียดที่กำหนดไว้ในใบรับรองการฉีดวัคซีนได้แล้วแต่กรณี ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมขอรับเครื่องหมายประจำตัวสัตว์หรือใบรับรองการฉีดวัคซีนแทนของเดิม แล้วแต่กรณี ภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่ทราบเหตุแห่งสูญหาย และต้องแสดงเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ที่ชำรุดดังกล่าวให้สัตวแพทย์ดูเพื่อให้แก้ไขได้ชัดเจน

ในกรณีที่เจ้าของสัตว์ควบคุมขอรับเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ หรือใบรับรองการฉีดวัคซีนแทนของเดิมตามวรรคหนึ่ง จากสัตวแพทย์หรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์ เจ้าของสัตว์ควบคุมต้องเสียค่าธรรมเนียมตามอัตราที่กำหนดในกฎกระทรวง

มาตรา 8 สัตวแพทย์ต้องแก้ไขลำดับในใบรับรองการฉีดวัคซีนและหลักฐานการจ่ายเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ตามมาตรา 6 ไว้ในระยะเวลาที่กำหนดในใบรับรองการฉีดวัคซีนและหลักฐานการจ่ายเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ตามมาตรา 7 ไว้ตามระยะเวลาที่กำหนดในใบรับรองการฉีดวัคซีนดังกล่าว

มาตรา 9 ในกรณีที่ตรวจพบสัตว์ควบคุมที่ไม่มีเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ตามมาตรา 7 หรือมาตรา 6 หรือเป็นไปตามเครื่องหมายประจำตัวสัตว์ที่ชำรุด ให้พนักงานเจ้าหน้าที่แจ้งเจ้าของสัตว์ควบคุมให้ดำเนินการตามมาตรา 7 และมาตรา 8 ภายในระยะเวลาที่กำหนด หากเจ้าของสัตว์ควบคุมไม่ดำเนินการตามที่แจ้ง ให้พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจนำสัตว์ควบคุมดังกล่าวไปดำเนินการตามมาตรา 10 ได้

มาตรา 10 เพื่อป้องกันการแพร่โรคพิษสุนัขบ้า ให้สัตวแพทย์อำนาจเข้าไปในบ้าน โรงเรือน หรือสถานที่ เพื่อปฏิบัติการดังต่อไปนี้

1

สอบถามจำนวน เพศ พันธุ์ อายุ และสีของสัตว์ควบคุมจากเจ้าของสัตว์ควบคุม

2

ในกรณีที่พบว่าสัตว์ควบคุมไม่อยู่ในใบรับรองการฉีดวัคซีนตามมาตรา 6 ให้สัตวแพทย์แจ้งเจ้าของสัตว์ควบคุมให้ดำเนินการแก้ไขเครื่องหมายประจำตัวสัตว์หรือใบรับรองการฉีดวัคซีนให้ถูกต้อง

3

นำเจ้าของสัตว์ควบคุมที่มีเหตุสงสัยว่าป่วยด้วยโรคพิษสุนัขบ้าไปใบรับการตรวจชันสูตร

4

สั่งให้เจ้าของสัตว์ควบคุมทำลายซากสัตว์ควบคุมที่ตายด้วยโรคพิษสุนัขบ้าด้วยวิธีเผาหรือวิธีอื่นใด การเข้าไปในบ้าน โรงเรือน หรือสถานที่ ตามวรรคหนึ่ง ให้กระทำได้ในเวลาราชการ พระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตก

มาตรา 11 ในกรณีที่ตรวจพบสัตว์ควบคุมป่วยด้วยโรคพิษสุนัขบ้า ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมต้องแยกสัตว์ควบคุมดังกล่าวออกจากสัตว์อื่น และให้สัตวแพทย์มีอำนาจสั่งให้เจ้าของสัตว์ควบคุมทำลายสัตว์ควบคุมดังกล่าวเพื่อป้องกันการแพร่โรคพิษสุนัขบ้า

มาตรา 12 ในกรณีที่สัตว์ควบคุมใดถูกสัตว์ควบคุมอื่นที่สงสัยว่าเป็นโรคพิษสุนัขบ้ากัด ไม่ว่าผลตรวจของสัตว์ที่ถูกกัดจะได้รับการวินิจฉัยแล้วหรือไม่ ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมนั้นแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นภายในสิบสี่วันนับแต่วันที่รู้ว่าถูกกัด เพื่อให้สัตว์ควบคุมนั้นได้รับการสัตว์กักขัง

ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมส่งสัตว์ควบคุมดังกล่าวเข้าสู่การสัตว์กักขังไว้ในระยะเวลาที่ไม่น้อยกว่าหกเดือนนับแต่เวลาที่รู้ว่าถูกกัด หรือในระยะเวลาที่พนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นกำหนด ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมที่เข้าสู่การสัตว์กักขังนั้นแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นภายในสิบสี่วันนับแต่เวลาที่พนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นกำหนด ในกรณีที่สัตว์ควบคุมซึ่งเข้าสู่การสัตว์กักขังแสดงอาการตามธรรมดา ตาย หรือสูญหาย ภายในระยะเวลาที่กำหนด ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมนั้นแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นภายในสิบสี่วันนับแต่เวลาที่รู้ว่า ตาย หรือสูญหาย และให้พนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นปฏิบัติตามระเบียบที่อธิบดีกำหนด

มาตรา 13 เมื่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นได้รับแจ้งตามมาตรา 11 หรือมาตรา 12 ให้พนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นแจ้งต่อสัตวแพทย์เพื่อดำเนินการต่อไปตามมาตรา 14

มาตรา 14 เมื่อสัตวแพทย์ได้รับแจ้งหรือมีเหตุอันควรสงสัยว่าสัตว์ควบคุมใดมีอาการของโรคพิษสุนัขบ้าในเขตบ้าน โรงเรียน หรือสถานที่ใด ให้สัตวแพทย์แจ้งเจ้าของสัตว์ควบคุมดังกล่าวหรือผู้ครอบครองสัตว์ควบคุมดังกล่าวให้ดำเนินการตามที่สัตวแพทย์แจ้งดังต่อไปนี้

1

ในกรณีที่ปรากฏว่าสัตว์ควบคุมไม่มีอาการของโรคพิษสุนัขบ้า แต่สัตวแพทย์เห็นว่าสัตว์ควบคุมดังกล่าวควรได้รับการสัตว์กักขัง ให้สัตว์ควบคุมนั้นเข้าสู่การสัตว์กักขัง ถ้าปรากฏว่าสัตว์ควบคุมดังกล่าวได้รับการสัตว์กักขังตามมาตรา 12 แล้ว เจ้าของสัตว์ควบคุมไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมเพิ่มเติมเป็นสองเท่า

2

ในกรณีที่สัตวแพทย์สงสัยว่าสัตว์ควบคุมใดอาจมีอาการของโรคพิษสุนัขบ้า ให้สัตวแพทย์แจ้งเจ้าของสัตว์ควบคุมดังกล่าวหรือผู้ครอบครองสัตว์ควบคุมดังกล่าวให้ส่งสัตว์ควบคุมดังกล่าวไปตรวจเพื่อยืนยันว่าเป็นโรคพิษสุนัขบ้าในระยะเวลาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และสัตวแพทย์ต้องไปตรวจอาการของสัตว์ควบคุมนั้นตามระเบียบที่อธิบดีกำหนด

3

ในกรณีที่สัตวแพทย์ไม่ต้องการของโรคพิษสุนัขบ้า ให้สัตวแพทย์แจ้งเจ้าของสัตว์ควบคุมดังกล่าวทำลายสัตว์ควบคุมนั้นได้ การเข้าไปในบ้าน โรงเรียน หรือสถานที่ที่มีอาการดังกล่าว ให้กระทำได้ในเวลาระหว่างพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตก

มาตรา 15 ในกรณีการระยะ ถ้าปรากฏว่าสัตว์ควบคุมใดมีอาการของโรคพิษสุนัขบ้า ให้พนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นอาจทำลายสัตว์ควบคุมนั้นได้

```

มาตรา ๑๖ เพื่อประโยชน์ในการป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าซึ่งอาจเกิดกับคน ในกรณีที่ สัตวแพทย์ตรวจพบว่าสัตว์ควบคุมใดมีอาการของโรคพิษสุนัขบ้า หรือมีเหตุสงสัยว่าสัตว์ควบคุมนั้น มีอาการของโรคพิษสุนัขบ้า ให้สัตวแพทย์รีบแจ้งเจ้าพนักงานสาธารณสุขเพื่อดำเนินการตามกฎหมาย ว่าด้วยโรคติดต่อโดยเร็วที่สุด

มาตรา ๑๗ เพื่อป้องกันการเกิดและการแพร่โรคพิษสุนัขบ้า ให้เจ้าบ้านอาจ ประกาศกำหนดเขตท้องที่

ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมนำสัตว์ควบคุมไปปรากฏตัวต่อสัตวแพทย์หรือผู้ ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์ ตามวัน เวลา และสถานที่ที่ประกาศนั้นกำหนด เพื่อสัตว แพทย์กล่าวจะได้ประกาศกำหนด วัน เวลา และสถานที่ที่เกี่ยวกับวัน เวลาที่สัตว์นั้นไม่แสดงอาการผิด ปกติ ณ สถานที่ที่เจ้าของสัตว์ควบคุม และสำนักงานเขตนั้น ที่ว่าการอำเภอหรือกิ่งอำเภอ ที่ทำการกำนันผู้ใหญ่บ้าน สำนักงานเทศบาล สำนักงานสุขาภิบาล ศาลากลางจังหวัดหรือที่ทำการของ หน่วยงานหรือองค์กรอื่นที่ตามกฎหมายกำหนดให้เป็นราชการส่วนท้องถิ่นแล้วแต่กรณี

ให้สัตวแพทย์หรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์ ไปทำการฉีด วัคซีนในสัตว์ควบคุม ณ สถานที่ที่ประกาศนั้นกำหนด ในการฉีดวัคซีนในสัตว์ควบคุมตามพระราชบัญญัติ (๑) และ (๒) เจ้าของสัตว์ควบคุมไม่ ต้องเสียค่าธรรมเนียม ประกาศขององค์การบริหารส่วนตำบลให้แจ้งไว้ที่สำนักงานสาธารณสุขเทศบาลหรือผู้ว่า ราชการจังหวัดแต่ในเมืองหรือการอำเภอที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่นั้น ๆ

มาตรา ๑๘ ในกรณีการโอนกรรมสิทธิ์สัตว์ควบคุมที่ได้รับการฉีดวัคซีนแล้ว เจ้าของสัตว์ ควบคุมต้องมอบเครื่องหมายประจำตัวสัตว์และใบรับรองการฉีดวัคซีนตามมาตรา ๖ หรือมาตรา ๗ ให้ผู้รับโอนด้วย

ถ้าในสัตว์ควบคุมอยู่ในระหว่างการเฝ้าสังเกตอาการตามมาตรา ๑๒ วรรคสอง ห้ามมิให้มีการจำหน่าย จ่าย โอน สัตว์ควบคุมนั้น

มาตรา ๑๙ ในกรณีสัตว์ที่ป่วยจากสัตว์ควบคุมถูกกัดหรือสัตว์ควบคุมที่เป็นโรคพิษสุนัข บ้าให้บังคับมาตรา ๑๐ วรรคหนึ่ง (๓) (๔) และวรรคสอง มาตรา ๑๖ และมาตรา ๑๗ วรรคหนึ่ง (๒) (๓) และวรรคสอง มาใช้บังคับโดยอนุโลม

มาตรา ๒๐ ในการปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้ เจ้าพนักงานที่ดินต้องแสดง บัตรประจำตัวเจ้าพนักงานในหน้าที่ต่อบุคคลที่เกี่ยวข้อง

บัตรประจำตัวเจ้าพนักงานในหน้าที่ให้เป็นไปตามแบบที่กำหนดในกฎกระทรวง ```

มาตรา ๒๑ เจ้าของสัตว์ควบคุมผู้ใดไม่จัดการให้สัตว์ควบคุมได้รับการฉีดวัคซีนตามมาตรา ๕ หรือไม่ปฏิบัติตามมาตรา ๖ วรรคสอง มาตรา ๗ วรรคหนึ่ง หรือมาตรา ๑๘ วรรคหนึ่ง ต้องระวางโทษปรับไม่เกินสองพันบาท

มาตรา ๒๒ สัตวแพทย์หรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นหนังสือจากสัตวแพทย์ หรือผู้ประกอบการบำบัดโรคสัตว์ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง หรือผู้ประกอบการบำบัดโรคสัตว์ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามมาตรา ๙ วรรคสอง ต้องระวางโทษปรับไม่เกินสองพันบาท

มาตรา ๒๓ ผู้ใดได้รับเอกสารแสดงการฉีดวัคซีนแสดงว่าสัตว์ควบคุมไม่ได้รับการฉีดวัคซีนแล้ว หรือไม่รับรองการฉีดวัคซีนอันเป็นเท็จ หรือจัดหา หรือใช้อเอกสารดังกล่าวแก่สัตวแพทย์ พนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่น ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ตามมาตรา ๑๐ วรรคหนึ่ง มาตรา ๑๔ วรรคหนึ่ง มาตรา ๑๕ หรือมาตรา ๑๙ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

มาตรา ๒๔ เจ้าของสัตว์ควบคุมหรือเจ้าของสัตว์ตามมาตรา ๑๔ ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของสัตวแพทย์ตามมาตรา ๑๐ วรรคหนึ่ง (๔) หรือมาตรา ๑๕ วรรคหนึ่ง (๒) หรือไม่ปฏิบัติต่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามมาตรา ๑๔ วรรคสอง ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

มาตรา ๒๕ เจ้าของสัตว์ควบคุมหรือผู้ใดไม่ปฏิบัติตามมาตรา ๑๖ ผู้ใดไม่ให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือพนักงานเจ้าหน้าที่เข้าไปในสถานที่ตามมาตรา ๑๗ วรรคสอง ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินสองพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

มาตรา ๒๖ บรรดาความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ ให้ถือหรือให้พนักงานท้องถิ่น หรือผู้ได้รับมอบหมายจากอธิบดีหรือเจ้าพนักงานท้องถิ่น แล้วแต่กรณี มีอำนาจเปรียบเทียบได้ และเมื่อผู้ต้องหาได้ชำระค่าปรับตามที่เปรียบเทียบภายในระยะเวลาที่กำหนดแล้ว ให้คดีนั้นเป็นอันเลิกกัน

มาตรา ๒๗ ให้เจ้าของสัตว์ควบคุมซึ่งมีสัตว์ควบคุมที่มีอายุครบกำหนดได้รับการฉีดวัคซีนตามมาตรา ๕ ก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ดำเนินการตามมาตรา ๕ ภายในกำหนดหกเดือนนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ

มาตรา ๒๘ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ และให้มีอำนาจแต่งตั้งสัตวแพทย์และพนักงานเจ้าหน้าที่ ออกกฎกระทรวงกำหนดค่าธรรมเนียมไม่เกินอัตราตามพระราชบัญญัตินี้ ออกข้อกำหนดในเรื่องการปฏิบัติการเพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวงและข้อกำหนดในราชกิจจานุเบกษาแล้วให้ใช้บังคับได้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ อานันท์ ปันยารชุน นายกรัฐมนตรี อัตราค่าธรรมเนียม การฉีดวัคซีน เครื่องหมายประจำตัวสัตว์ตามมาตรา 6 หรือมาตรา 7 ใบรับรองการฉีดวัคซีนตามมาตรา 6 หรือมาตรา 7 ตัวละ 40 บาท อันละ 60 บาท ฉบับละ 20 บาท เหตุผล :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่โรคพิษสุนัขบ้าเป็นโรคติดต่อที่มีอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์ และบทบัญญัติของพระราชบัญญัติโรคพิษสุนัขบ้า พ.ศ. ๒๕๓๕ ยังไม่เหมาะสมที่จะควบคุมและป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าได้อย่างมีประสิทธิภาพและได้ผล นอกจากนี้ กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ซึ่งมีอำนาจหน้าที่ในการควบคุมและป้องกันโรคระบาดสัตว์ตามพระราชบัญญัติโรคระบาดสัตว์ พ.ศ. ๒๕๔๕ มีสัตวแพทย์เพียงพอปฏิบัติหน้าที่อยู่ในส่วนราชการ กับสามารถให้คำแนะนำและช่วยเหลือประชาชนในการเลี้ยงสัตว์ให้มีสุขภาพดี ปลอดโรค มีความเหมาะสม พร้อมและเหมาะสมในการควบคุม และป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า สมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า ให้เป็นบทบัญญัติที่เหมาะสมยิ่งขึ้นและกำหนดให้กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เป็นผู้มีอำนาจหน้าที่ปฏิบัติการให้เป็นไปตามกฎหมาย จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ ธัญพร/แก้ไข วศิน/ตรวจ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๘ วิมล/ปรับปรุง ๑ ธันวาคม ๒๕๕๘